فرهنگ دبی ریشه مستحکمی در سنت اسلامی اعراب دارد. اسلام چیزی بیش از یک سنت است. این شیوه زندگی است که کلیه امور روزمره دنیوی از پوشیدن تا خوردن و آشامیدن را هدایت می‌کند. بنابراین، فرهنگ و میراث امارات متحده رابط‌های نزدیک با مذهب آن دارد. متأسفانه بنیادگرایی اسلامی در روزهای اخیر در رأس رسانه‌ها قرار گرته و منجر به این شده که افراد بسیاری در سراسر جهان دیدگاهی مبهم و افراطی به این دین داشته باشند. با این حال، امارات در مقابل این تصویر صبور خوشامد گویی را پیشه کرده و خارجی‌ها در انجام مراسم مذهبی خود آزاد هستند. الکل در هتل‌ها سرو می‌شود و پوشیدن لباس آزادانه است. زنان با تبعیض کمتری مواجه هستند برخلاف سیاست‌های عربستان سعودی می‌توانند راندگی کرده و بدون همراه قدم بزنند. در میان فضایل بسیار پسندیده مؤدب و مهمان‌نواز می‌باشند و بازدیدکنندگان با مردم گرم و رفتار دوستانه اماراتی مواجه می‌شوند. خوشبختانه دیدگاه سخن از اسلام که به بسیاری از مسلمانان کشورهای خا رجی تأثیر گذاشته بر دبی موثر نبوده و می‌توانید ملیت‌های مخلتف، مسلمان، هندو یا مسیحی را ببینید که بدون برخورد با یکدیگر زندگی و کار می‌کنند.
برای مسلمانان همانند بسیاری مذاهب و فرهنگ‌های دیگر، واحد خانواده، بسیار اهمیت داشته و سالخوردگان به خاطر تجربه و توانایی پندآموزی آن‌ها مورد احترام هستند. نسل‌های زیادی در یک خانه با هم زندگی می‌کنند. در امارات متحده چند همسری اعمال می‌شود که اسلام به مردان اجازه داده همزمان چهار همسر داشته باشند در صورتیکه از نظر مالی و جسمی مساوات را میانشان برقرار سازد.
رشد سریع اقتصادی امارات طی ۳۰ سال گذشته زندگی را فراتر از شناخت تغییر داده است. با وجود این رهبران کشور به پایبندی به میراث خود در مقابل هر گونه فرسایش هستند که می‌تواند توسط سرعت پیشرفت و افزایش دسترسی و تأثیر پذیری از فرهنگ‌های دیگر بوجود آیند. بنابراین مشتاق ترویج رویدادهای فرهنگی و ورزشی هستند که بیانگر سنت آن‌ها است مثل شکار با شاهین، مسابقه شترسواری و نهج سواری فرهنگ عربی در شعر، رقص، ترانه‌ها و هنرهای سنتی تحسین شده و مراسم جشن و عروسی‌ها (سور رویدادهایی رنگارنگ از موسیقی و ضیافت هستند.
{tab=زبان}
زبان رسمی امارات متحده عربی است هر چند انگلیسی، هندی، مالایی و اردو نیز صحبت می‌شوند زبان رسمی تجاری عربی است ولی انگلیسی چنان کاربرد گستردهای دارد که می‌توانید سال‌ها بدون اینکه کلم‌های زبان عربی بیاموزید در این جا تجارت کنید. بیشتر علایم جاده‌ها، نوشته‌های مغازه‌ها و منو رستوران‌ها به هر دو زبان نوشته شده‌اند. هر چه از شهر دورتر شوید بیشتر متوجه می‌شوید که عربی صحبت می‌شود و علائم مغازه‌ها و خیابان عربی می‌شود.
عربی جهت صحبت کردن و تلفظ زبان آسانی نیست. ولی اگر بتوانید اینور و آنور چند کلمه را بیان کنید حتی اگر تلفظ شما وحشتناک باشد خوشامدگویی گرمتری دریافت می‌کنید و یا حداقل لبخندی دریافت می‌کنید.
{tab=مذهب}
اسامی عمومی دارای ساختار رسمی است که بطور سنتی نشان‌دهنده نام خانوادگی و قبیله خود می‌باشد. نام‌ها معمولاً نام افراد مهّم در قرآن یا افراد قبیله می‌باشند. بدنبال آن لغت ابن (پسر) برای پسران و بن (دختران) برای دختران آمده و سپس نام پدر می‌آید. آخرین قسمت نام نشانده، نام خانوادگی یا قبیله خود است. برای خاندان والا دارای لغت ال معادل The انگلیسی است که قبل از نام خانوادگی می‌آید. بعنوان مثال رئیس جمهور امارات عالیجناب شیخ خلیفه‌ابن‌زیاد النهیان است زنان پس از ازدواج نامشان را تغییر نمی‌دهند.)
اسلام مذهب رسمی امارات متحده عربی است و در سطح گستردهای اجراء می‌شود. روز مقدس اسلامی جمعه است. بنیان اسلام بر این عقیده اسطوهر است که فقط یک خدا وجود دارد و حضرت‌محمد‌پیامبر او است. پنج رکن وجود دارد که باید همه مسلمانان تبعیت کنند: ایمان، نماز، احسان، روزه گرفتن و زیات رفتن (مکه) انتظار می‌رود که هر مسلمان حداقل یک بار طی عمر خود به زیارت شهر مقدس مکه در عربستان سعودی برود.
بعلاوه لازم است مسلمان روزانه پنج بار (رو به مکه) نماز بخواند. زمان نماز خواندن مطابق با موقعیت خورشید در آسمان است. اکثر مردم در مسجد نماز می‌خوانند هر چند اگر در نزدیکی محل عبادت وجود نداشته باشد نامعمول نیست که افراد را در کنار جاده در حال نماز ببینیم. خیره شدن به نماز گذاران یا قدم زدن میان آن‌ها بی‌ادبی است.
فراخوانی مدرن نمازگزازان بوسیله بلند گوه‌های هر مغازه است که هر کس را از زمان نماز مطمئن می‌سازد. در دبی برنامه به گونه‌ای بوده که تعداد مساجد کافی باشد و افراد برای نماز خواندن بیش از ۵۰۰ متر طی نمی‌کنند.
اسلام دارای موارد مشترکی با مسیحیت و بسیاری از پیامبران پیش از رسول اسلام است که می‌توان در نوشتجات مسیحیان و همچنین مسلمان یافت.
طبق قانون شرع اسلام مردان مسلمان می‌توانند با زنان غیرمسلمان ازدواج کنند ولی زن مسلمان مجاز به ازدواج با مرد غیرمسلمان نیست. در حالیکه اسلام دین غالب است دبی میزبان ادیان بسیار دیگری است و خاندان حکومتی در موقعیت‌های فراوان زمین‌هایی را جهت ساختن کلیساها اختصاص داده‌اند. کلیساهای فعلی شامل کلیسای انجیلی (کاتولیک روی) بعلاوه کلیساهای مختلف که در مجتمعی در جبل‌علی گرد هم آمده‌اند. همچنین در بر دبی یک معبد هندوها وجود دارد.
{tab=ماه مبارک رمضان}
رمضان ماهی مقدس است که در آن مسلمانان نزول قرآن را پاس می‌دارند. این ماه زمان روزه‌داری بوده و مسلمانان از غذا، آشامیدنی، سیگار و افکار آلوده (یا فعالیت‌ها) از صبح تا غرب خودداری می‌کنند. در هنگام غروب روزه را می‌شکنند و افطار می‌کنند. زمان‌های افطار در کیه روزنامه‌ها موجود است.
در سراسر شهر چادرهای فرمی رمضان عصرها پر از افرادی از ملیت‌های مختلف و ادیان می‌شود که از قلیان، غذاها و شیرینی‌های عربی لذت می‌برند. به علاوه قهوه‌خانه‌های استاندارد استعمال قلیان و رستوران‌ها و هتل‌های پنج ستاره در این ماه چادرهایی مخصوص رمضان بر پا می‌کنند. زمانبندی رمضان بر حسب تقویت عربی ثابت نیست ولی سالانه حدود ۱۱ روز زودتر از سال قبل آغاز می‌شود که شروع آن بسته به رویت هلال ماه دارد.
در رمضان غیرمسلمانان از خوردن، نوشیدن یا سیگار کشیدن در مکان‌های عمومی طی ساعات روز به نشانه احترام خودداری می‌کنند. عدم انجام اینکار می‌تواند منجر به ناراحتی مردم یا منجر به شکایت رسمی شود. شاید گشت پلیس شما را متوقف کند به احتمال قریب به یقین توضیح می‌دهد که چه انتظاری داشته است. اگر همکاری نکنید در نهایت به پاسگاه پلیس هدایت می‌شوید.
در حین رمضان فروش الکل در بیشتر فروشگاه‌ها پس از شامگاه ممنوع است در حالیکه مغازه‌ها و پارک‌ها معمولاً موسیقی زنده یا رقص مجاز نیست (کلوپ‌های شبانه کل ماه رمضان تعطیل می‌شوند) و سینماها اکران روزانه را محدود می‌کنند. پایان رمضان با جشن هر روزه و مقدس که عید فطر نامیده می‌شود جشن پایان رمضان می‌باشد. برای مسلمانان عید معنای مشابه دیوالی برای هندوها و کریسمس برای مسیحیان است.
{tab=لباس ملی }
شارجه دیدگاهی غیر لیبرال‌تر نسبت به لباس و رفتارهای اخلاقی دارد. لباس‌های شرم‌آور شامل هر لباسی است که شکم، کمر یا بالای زانو را عیان سازد. لباس‌های چسبان و بدن‌نما نیز بهتر است اجتناب شوند که همانند ابتذال، سروصدا و یا آزاد برخورد می‌شوند.)
بطور کلی، جمعیت محلی لباس محلی خود را در جاهای عمومی می‌پوشند. برای مردان دشاشه یا خاندورا است که یک پیراهن بلند سفید که با یک سرپوش سفید یا قرمز بنام کرا پوشیده می‌شود. این سرپوش بوسیله یک طناب مشکی (آکال) نگاه داشته می‌شود. شیوخ و تجار معلّم نیز ردای نازک مشکی یا قهوه‌ای (بنام بیشت یا میشله) روی دشداشد در رویدادهای مهّم می‌پوشند که معادل ژاکت شام در فرهنگ غرب است.
در مکان‌های عمومی زنان عبای مشکی می‌پوشند که چادری مشکی و بلند است که لباس‌های آن‌ها را می‌پوشاند بعلاوه یک روسری که شیله نامیده می‌شود. اغلب پارچه عبا از حریر بسیار ظریف و ممکن است از جلو باز شود. بعضی زنان همچنین یک نقاب نازک مشکلی برای پوشاندن صورت با دستکش استفاده می‌کنند.
و زنان مسن‌تر هنوز از ماسک چرمی بنام بورف استفاده می‌کنند که بینی، ابرو و چانه را می‌گیرد. هر چند این البسه بیشتر توسط نسل مسن استفاده می‌شود و زنان مدرن اغلب آخرین مد مارک‌های بین‌الملل را می‌پوشند.
{tab=عروسی ها}
عروسی‌های با جهزیه عالی و افراطی شاید جزء گذشته باشند که دولت سقف ۵۰ هزار درهم را برای جهزیه قرار داده و ولخرجی در عروسی می‌تواند منجر به زندان یا ۵۰۰ هزار درهم جریمه فرد شود).
عروسی‌ها در امارات مراسمی بسیار بزرگ و جدی هستند خانه‌ها سراسر بوسیله لامپ‌های سفید پوشانده می‌شوند و جشن‌ها تا دو هفته طول می‌کشد. و مردان و زنان جداگانه جشن می‌گیرند که معمولاً در سالن هتل یا مرکز اجتماعات است که به شمار مهمان‌ها بستگی دارد.
دولت حامی بودجه عرشی است و با مرکزیت ابوظبی به افراد بومی در ازدواج کمک مشاورهای و مالی می‌دهد (برای ازدواج مرد بومی با زن بومی امارات وام بلندمدت تا ۷۰۰۰۰ درهم) تا عروسی‌های گروهی برپا کنند و هزینه‌ها را پایین آورند.
با تعداد بسیار زیاد افرادی که در خارج تحصیل می‌کنند و افراد غیربومی بسیار در دبی، ازدواج‌های بین فرهنگی بسیار مرسوم شده است. صندوق ازدواج قویاً توصیه می‌کند که افراد بومی با هم ازدواج کنند. (در تلاش جهت حفظ فرهنگ و کاهش دختران بدون شوهر) هر چند باری مردان بومی ازدواج با زنان غیربومی آسانتر از ازدواج بومی با مردان غیربومی است.